خاطرات دانش آموزان: چه شد که نمازخوان شدم ؟
یاد دارم که کلاس هشتم بود. زنگِ پرورشی و معلمان آمدند سر کلاس. من در دلم گفتم: ای بابا بازم حرف های تکراری که نماز بخوانید که کلید بهشت است؛ باعث آمرزش گناهان میشود و ....
معلممان داشت حرف میزد که من هم توجهی بهش نداشتم. داشتم با بغل دستی ام درسِ زنگ بعد را میخواندم. یک لحظه معلممان گفت: من یک حرف میخوام بزنم و میخوام که همه گوش کنن. منم با خودم گفتم: ما که گوشمون از این حرف ها پُره؛ بذار این بار گوش کنیم ببینیم چی میگه.
معلممون گفت: بچه ما در اذان داریم که "حی علی الصلاة" یعنی بشتابید به سوی نماز... یعنی خدا با اون همه عظمتش میگه بیا پیشم تا به سعادت برسی.
وابستگی کودکان به تبلت و گوشی هوشمند؛ چاره چیست؟
- قدیمترها، بچهها از در و دیوار خانه بالا میرفتند و کودکانی که گوشه ای از خانه کز میکردند و کاری به کار کسی نداشتند به نظر میآمد مریض هستند. بازی و سرگرمی طبیعیترین خصلت کودکان است؛ شاید در سال های اولیه زندگیشان تمایل داشته باشند به تنهایی و با اسباب بازی هایشان بازی کنند اما هر چه که بزرگتر میشوند علاقمند به بازی با دوستان و همسالان خود میشوند.
بگذریم از مزیتهای بازیهای گروهی و آموزشهای ناخودآگاهی که این بازیها در رشد و تقویت خلاقیت و مهارت کودکمان دارد؛ شادابی و نشاط حاصل از باهم بودن بزرگترین خاصیتی است که جمعهای کودکان همسال دارد.